1977 yılı ODTÜ öğrencileri, ÖTK’nın öncülüğünde milliyetçi cephe hükümetinin özel görevlisi olarak tayin edilmiş faşist bir rektörün baskılarına karşı direniyor. Öğrenci lideri Ertuğrul Karakaya bir jandarma tarafından okulda vuruluyor. Henüz ölmemişken sağlık yardımı alması da askerlerce engelleniyor. Ölümü devrimci mücadeleyi daha da alevlendirdi ve devrimci öğrenciler ODTÜ’de rektörün polis, jandarma ve işe aldığı işçi kılıklı ülkücü militanların topunu birden yenmeyi başardılar. ODTÜ öğrenci özyönetiminin ÖTK (öğrenci temsilcileri konseyi) yoluyla hayata geçirildiği ilk üniversite oldu. Türkiye devleti yıllar sonra Salihli’deki mezarı başında ‘oğlumun ne suçu vardı ki vurdular!’ diyen annesine ‘suçu ve suçluyu övmek’ten dava açmaya da cüret etti. Anne Ayşe Karakaya, oğlunu ve öldüğü günü şöyle anlattı: “Soğan soymasını bilmeyen adamın, tuvaletleri yıkayarak para kazanan kadının çocuğu. Ankara’da Darüşşafaka Okulu’nu kazandı da gitti. Beş kuruş para biriktirip okuttuk. Ben hep onun yanına vardım. Okulu (üniversite) kazanınca, ‘Ana artık büyüdüm, gelme’ dedi. Daha da büyüyemedi. Bir buçuk yıl olmuştu daha.”
Ağıtın sözleri ünlü şair Gülten Akın’a aittir.